W dobie telewizyjnych kreskówek i gier komputerowych zapomina się, że słuchanie bajek sprawia dziecku nie tylko ogromną radość, rozwija wyobraźnię, bogaci zasób słownictwa, wzbogaca sferę przeżyć ale również pozwala obcować z żywym człowiekiem, dzielić się swoimi spostrzeżeniami i przeżyciami, zadawać pytania i uzyskiwać na nie odpowiedzi. Coraz większy wpływ na dzieci ma treść oglądanych przez nie bajek i innych programów telewizyjnych. Obecnie często zdarza się, że rodzice rzadko mają okazję usiąść z dzieckiem i wspólnie poczytać książkę lub obejrzeć jakiś program. Dzieci spontanicznie oglądają sceny przeznaczone wyłącznie dla widzów dorosłych. A i niektóre bajki zawierają wiele przemocy, zła, zupełnie pozbawiając tym samym wartości wychowawczych. Dzieci często przejmują od swoich bajkowych bohaterów negatywne sposoby postępowania. Seriale animowane dla dzieci nie tylko zachęcają do przemocy, ale wzbudzają grozę, podobnie jak horrory dla dorosłych. Stąd częste nocne koszmary, wyładowania agresji. Telewizyjne medium wyparło książkę, prasę, bezpośrednie kontakty rodziców z dziećmi, wspólne spacery czy wyprawy do kina. Często zdarza się, że telewizja reguluje harmonogram życia rodzinnego. Należy ustalić więc pewne normy i reguły oglądania telewizji, wyselekcjonować te programy, które są bezpośrednio adresowane do dzieci w danym wieku, z uwzględnieniem ich psychiki. Telewizja dostarcza na pewno wiele pożytecznych informacji, nie można pozbawić dziecka jej oglądania. Jednak to, ile czasu spędza ono przed ekranem, jakie programy ogląda i o jakiej porze, zależy od rodziców. Warto poświecić czas na czytanie dziecku bo, jak powiedział Jan Brzechwa przez odpowiednią literaturę kształtuje się smak przyszłego czytelnika, a właśnie chęć korzystania z książek jest miarą powodzenia w nauce i w życiu dorosłym. Nie zapominajmy więc o literaturze. Literatura może być uznana za jedną z dziedzin sztuki, która oddziaływuje wszechstronnie na osobowość dziecka, z tego powodu książkę możemy postawić w rzędzie środków wychowawczych, które pomagają w poznaniu świata, kształtują poglądy, zapatrywania, wpływają na wybory form postępowania. Umiejętnie dobrana do wieku dziecka lektura ma szansę, wpływając na indywidualny rozwój, wzmocnić to, co w młodym człowieku najlepsze, może rozwinąć wyobraźnię, wewnętrzne przeżycia i wzbogacić krąg doświadczeń życiowych. Teksty literackie, szczególnie te o walorach społeczno - moralnych, spełniają w procesie wychowania niezmiernie ważną rolę. Książka uczy, bawi, wychowuje oraz przekazuje czytelnikowi to co piękne, ciekawe, fascynujące. Może wzmocnić działanie wielu metod wychowawczych stosowanych w domu rodzinnym, czy w szkole.

Pamiętajmy – „Książka nie przeczytana w dzieciństwie jest bezpowrotnie stracona jako bardzo istotny czynnik rozwoju uczuć, wyobraźni, intelektu i moralności” - H. Skrobiszewska. Nawyk czytania i zapał do książek trzeba kształtować w dzieciństwie, czytając dziecku na głos. Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:

Buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem.

• Buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem.

•  
• Zapewnia emocjonalny rozwój dziecka.
• Rozwija język, pamięć i wyobraźnię.
• Uczy myślenia, poprawia koncentrację.
•  Wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka.
• Poszerza wiedzę ogólną.
• Ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole.
• Uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu.
• Zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów.
• Kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy o całym świecie.
• Pomoże dziecku pokonać wiele problemów wieku dorastania.