Kto potrzebuje pomocy? - zabawa z kartą pracy

Obejrzyj z dzieckiem po kolei ilustracje osób, które potrzebują pomocy. Zadaniem dziecka jest powiedzieć, jak można pomóc przedstawionym na ilustracjach osobom (gdy dziecko nie wie podpowiadamy lub dajemy możliwości do wyboru):

• dziecko zgubione w tłumie
• pożar
• jedno dziecko bije drugie
• dziecko, które nie ma się czym bawić
• ktoś sprząta i jest zmęczony
• ktoś niesie ciężkie siatki.

Zachęć dziecko, aby pomogło komuś jeszcze tego samego dnia – niech samo lub z Twoją pomocą wymyśli coś, co będzie na miarę jego możliwości.
 

Kliknij na link z kartą graficzną Pomoc.pdf

 

Na podstawie artykułu „Uczenie dziecka samodyscypliny”  Samodyscyplina - obowiązki 

 

Wyznacz dziecku obowiązki w domu, odpowiednie dla jego wieku oraz możliwości. Są rodzice, którzy nie wymagają od dzieci udziału w codziennych pracach domowych w przekonaniu, że sami poradzą sobie z nimi najlepiej; nie chcą także zbytnio obciążać dzieci. Jednak pamiętajmy, że dzieci uczą się przez doświadczenie. Często dziecko musi poćwiczyć, żeby nabyć wprawy. Nawet jeśli wielokrotnie przyglądało się rodzicowi nakrywającemu do stołu, i tak trzeba dokładnie wytłumaczyć mu kolejność poszczególnych czynności.

Niezależnie od wieku dziecka i stopnia trudności zadania, rodzice powinni przestrzegać następujących zasad:

• Szczegółowo wytłumaczyć i pokazać, co i jak należy robić.
• Nadzorować wykonanie zadania.
• Pochwalić dziecko za dobrze wykonaną pracę.
• Przypominać Niektórzy rodzice zaczynają krzyczeć, gdy dzieci zapominają o pracach domowych. O ile od starszych dzieci można wymagać pamiętania o obowiązkach, wdrażanie młodszych do obowiązków wymaga zwykle dłuższego czasu. Konieczność nakłaniania dzieci do zrobienia czegoś nie powinna wywoływać u rodziców irytacji, ale jeśli wywołuje, można opracować system przypomnień. Mogą to być karteczki lub rysunki przypominające o obowiązkach na dany dzień albo szczegółowo rozpisany rozkład zajęć, który dziecko powinno co dzień sprawdzać. Uczestniczenie dziecka w codziennych pracach domowych w roli pełnoprawnego członka rodziny poprawia jego samoocenę i pomaga obniżyć poziom napięć w rodzinie (rodzice nie muszą już np. samotnie przygotowywać posiłków).

Zadanie do wykonania: sporządź wspólnie z dzieckiem jego listę obowiązków – zapisz je na kartce i umieść w widocznym dla niego miejscu. Dziecko, jeśli chce, może zilustrować listę własnymi rysunkami.

 

opracowała Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

 

 

Jak rozpoznawać emocje,  jak sobie z nimi radzić ?

 

    Oto propozycje ćwiczeń z dzieckiem, które możecie Państwo wykonywać z dzieckiem w domu. Pomagają one rozładować emocje i wyciszyć się. Zachęcam, aby wykorzystać obecny czas właśnie do wspólnych ćwiczeń – będzie to z korzyścią dla dziecka oraz waszej więzi, pomoże również radzić sobie z trudnościami związanymi z dyscypliną w domu.
Nazwij uczucia
Prosimy dziecko o dokończenie zdań. Młodszym dzieciom można dodatkowo zobrazować emocje pokazując obrazek/zdjęcie lub robiąc minę:
Czuję złość, gniew gdy … (co się dzieje, co sobie wyobrażam?)
Czuję radość, zadowolenie, kiedy …
Czuję smutek, rozpacz, gdy …
Czuję strach, lęk, kiedy …
Starszym dzieciom (5, 6 latki) można poszerzyć listę emocji:
Czuję wstyd, gdy …
Czuję podziw, szacunek, kiedy … 
Następnie wspólnie zastanawiamy się kiedy i w jakich sytuacjach ludzie odczuwają takie emocje (w tym celu możemy odwołać się np. do bohatera lubianej przez dziecko bajki). Dziecko może narysować na kartce miny z emocjami, o których rozmawiamy. Po zakończonym ćwiczeniu proponujemy dziecku, że nauczymy jej rozładowywać napięcie związane ze złością poprzez następujące ćwiczenie:
Groźna mina – ćwiczenie uwalniające napięcie 
 JAK TO ROBIMY: 
Siadamy wygodnie, zamykamy oczy. Poproś dziecko aby: 
 Zrobiło bardzo groźną minę – zmarszczyło czoło, wysunęło do przodu ściśnięte usta, napięło całą twarz. W takiej pozycji wytrzymujemy chwilę a następnie wracamy do „naszej twarzy”, puszczamy mięśnie - czujemy, jak twarz znowu jest rozluźniona. 
 Zwinęło dłonie w pięści i wysunęło do przodu, napięli ramiona i barki. Wytrzymujemy w tej pozycji kilka sekund i uwalniamy napięcie - wszystkie mięśnie rozluźniają się. 
 Napięło mięśnie klatki piersiowej i brzucha. Po chwili rozluźniamy je. 
 Czas na nogi i stopy. Wyciągnij je do przodu i unieście lekko do góry , napnij. Czas na rozluźnienie i odprężenie 
 Ćwiczenia można wykonywać dwukrotnie. Po nich przez chwilę oddychamy miarowo, oddając się odprężeniu. Potem pomału przeciągamy się , otwieramy oczy, jesteśmy zrelaksowani. 
    Na zakończenie nie zapomnijmy pochwalić dziecko za włożony wysiłek i współpracę! 
    
opracowała: Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

 

Jak pomóc dziecku skupić się ? Mini poradnik dla Rodziców.

 

 

Nabywanie wiedzy czy to w przedszkolu, czy też w domu wymaga skupienia uwagi, co jest dla dziecka sporym wysiłkiem. O czy warto pamiętać planując i realizując zajęcia z dzieckiem w domu – oto kilka wskazówek:

1. Dziecko w wieku od 2 do 4 lat jest w stanie skupić swoją uwagę przez 5 do 15 minut, w wieku od 5 do 7 przez 15 do 25 minut. Oczywiście widoczne są różnice indywidualne, zależne do temperamentu dziecka. Należy wziąć to po uwagę i po upływie tego czasu, kiedy zauważamy, że dziecku trudno jest dalej wytrwać przy zadaniu, zrobić krótka przerwę. Najlepiej wtedy trochę poruszać się np. gimnastyka przy muzyce.
2. Warto skupić się na jednym bloku zajęć np. zajęcia matematyczne, krótka przerwa, znów zajęcia matematyczne. Dziecku łatwiej będzie powrócić do nauki tego samego przedmiotu niż zająć się inną tematyką. Po dwóch, trzech zajęciach dobrze zrobić dłuższą przerwę wypełnioną zajęciami domowymi, zabawą lub aktywnością rekreacyjną np. spacer. Następnie można zaproponować dziecku inny rodzaj zajęć np. logopedia, angielski, językowe.
3. Plan nauki w domu musi być dopasowany do możliwości dziecka i jego indywidualnych potrzeb. Obserwujmy uważnie dziecko w trakcie zajęć. Jeśli ma dużą potrzebę ruchu, należy mu zapewnić częstsze krótkie przerwy.
4. Pozwólmy dziecku odpocząć wtedy, kiedy tego potrzebuje i zwyczajnie się ponudzić. Albo pobawić! Ten czas pozornej nudy jest doskonały do rozwoju kreatywności, Nie każda godzina w ciągu dniu musi być zaplanowana przez nas, dajmy dziecku możliwość zdecydowania co chce robić w wolnym dla siebie czasie,

opracowała: Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

 

 

 

Jak się odnaleźć podczas dłuższego pobytu z dzieckiem w domu?

 

 

Drodzy Rodzice, na skutek ograniczenia funkcjonowania placówek oświatowych znaleźli się Państwo w bardzo wymagającej sytuacji. Z jednej strony opieka nad dzieckiem i troska o jego rozwój, z drugiej praca zdalna i/lub obowiązki domowe. Z pewnością mogą pojawić się sytuacje trudne, pytania ze strony dzieci odnośnie obecnej sytuacji, różne dylematy do rozwiązania: jak ułożyć plan dnia, w jaki sposób zagospodarować dziecku czas? Oto kilka wskazówek:

1. Nie strasz – przekaż informacje.

Nasze emocje udzielają się naszym dzieciom, które mają jeszcze większą niż my wrażliwość. Zachowajmy spokój, zachowujmy się w sposób opanowany, przewidywalny. Nie wolno straszyć dziecka koronawirusem, nawet jeśli chcemy  w ten sposób zniechęcić się do buntu przeciw naszym poleceniom lub zachęcić do pewnych czynności. Wytłumaczmy dziecku, że higiena to podstawa, by się nie zarazić. Można w tym celu wykorzystać filmiki znajdujące się w sieci – moje propozycje
 https://www.youtube.com/watch?v=fxxx2myt_eI https://www.youtube.com/watch?v=IhHUMTQ5kOc

2. Plan dnia, czyli w co się bawić.

Pamiętajmy, specjaliści są zgodni: nuda to wróg! Należy dziecku odpowiednio zagospodarować czas, dostosowując aktywności do ich wieku, zainteresowań, możliwości. Nieocenioną bazą pomysłów jest oczywiście internet, ale sięgnijmy też np. po gry planszowe, puzzle, klocki, wykonajmy z dzieckiem ciekawą pracę plastyczną (może jakaś dekoracja na Wielkanoc), upieczmy wspólnie ciasto. Pomysłów jest wiele! Ważne też, aby ustalić i trzymać się pewnego rytmu dnia, zbliżonego do tego, jak dziecko funkcjonuje na co dzień. Rozbicie, brak planu działają destrukcyjnie na motywację dziecka do zajęć i zdobywania wiedzy rozpraszając oraz powodując zamęt.

 

3. Wsparcie duchowe.

Jeśli jesteście osobami wierzącymi zadbajcie, aby również sfera duchowa, religijna nie została w tym okresie pominięta. Można rodzinnie uczestniczyć we mszy świętej w telewizji lub online. W sieci dostępne są również katechezy
https://www.youtube.com/watch?v=X9Vzvn94Fd0

 bajki https://www.youtube.com/watch?v=R5TWMt9_A-I i programy dla najmłodszych o tematyce religijnej np. Ziarno https://www.youtube.com/watch?v=qzEItGeEV48 .

4. W zdrowym ciele, zdrowy duch.

Jako rodzice zadbajcie o dobrą formę psychiczną i fizyczną rodziny. Nie zapominajmy, że dzieci w sytuacji ograniczonej możliwości aktywności na świeżym powietrzu mają właściwą dla swojego wieku potrzebę ruchu. Wspólny taniec, gimnastyka będą na pewno świetną zabawą dla całej rodziny, wpływając także na dobry nastrój. Kilka ciekawych linków:
 

https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4 

https://www.youtube.com/watch?v=k2hBMkZuvP8&list=PLQBt82zcfRIKC1YS_lfK4LC7PUu-mcRKL

https://www.youtube.com/watch?v=m2WsGrvCx_w

Jeśli nie masz dostępu do internetu lub nie chcesz korzystać z komputera możecie zabawy przy muzyce wymyślać sami do czego również zachęcam!

       Iwona Tylmann – Piekielska, psycholog

 

 

Zapraszamy do obejrzenia filmu  Wychowanie dzieci -10 porad psychologa

https://youtu.be/HxbYRBAKs7U

W ramach akcji Dzieci uczą rodziców rekomendowanej przez CRL pod patronatem MEN, znajdziecie Państwo szereg przydatnych informacji, oraz pakiet promujących naukę przez zabawę

https://crl.org.pl/2020/03/12/dzieci-ucza-rodzicow-w-domu/